Bietjes op auditie

Bietjes. Krootjes [spreek uit als: kroogjes*]

Ik vond ze vroeger niet lekker. Mijn vader ook niet. Mijn moeder wel. Therapeuten zullen dat vast interessant vinden. Ik koos de kant van mijn vader.

Mijn tweede eerste kennismaking met krootjes was in Amsterdam. Twee levens geleden. Een salade van Yvette van Boven, met spelt en geitenkaas. Megalekker, en sindsdien zijn de krootjes en ik weer on speaking terms. Wie heeft dat recept nog? Slide in mij DM, please!

Dit krootjesrecept komt uit Ottolenghi Simpel. Met tahini-yoghurt, dille, ingelegde citroen en rode ui. Het proces: bieten in folie, oven in, schillen. Rode handen. Uiteraard.

En dan die tahini-yoghurt in dotjes over de bietjes. Half doorroeren. Roze-witte wervelingen. Heel Instagram-waardig, als je daar om geeft.

Aan tafel: eten en sterren uitdelen.

Dennis: 5 sterren. Kort. Bondig.
Philou: Honderd miljoen duizend miljoen sterren. “Dit is het lekkerste ooit!”

Philou kreeg bietjes met tahini-yoghurt. Zonder ui. Zonder dille. Zonder ingelegde citroen. Even voor de context: dit kind eet geen groente. Geen. Behalve rauwe paprika. Komkommer. Olijven (= fruit). En bietjes.

Bietjes. Van alle groenten ter wereld heeft zij bietjes gekozen.

De appel valt niet ver van de boom. Maar soms rolt ie een heel eind weg en komt ie uit bij krootjes.

Conclusie: bietjes op de shortlist

* Als je wilt weten hoe je dit op zijn Ridderkerks uitspreekt, check dan even dit filmpje van Ronald Goedemondt. Spot on.