Ik ben Simone. En ja, ik ben in november al bezig met het kerstdiner. Niet omdat het perfect moet zijn. Dat wil ik niet, en dat hoeft ook niet. Waar ik wel naar streef: iets bijzonders neerzetten voor mijn familie.

Mijn uitgangspunt: minimale effort, maximale impact.

Hoe het begon
Heel lang geleden liep ik stage in Iran. Ik proefde granaatappel voor het eerst. At verse dadels en gedroogde vijgen op straat. Rook za'atar zonder te weten wat het was. Later reisde ik door Syrië en Jordanië. Ik at falafel op straat in Damascus - die ik nog steeds probeer na te maken. Liep door souqs met de mooiste en geurigste bergen kruiden.  

Die smaken, die geuren, die generositeit aan tafel. Ik nam het allemaal mee naar huis. Maar de ingrediënten? Nergens te vinden.

Jaren later kwam Ottolenghi. Plots stonden zijn boeken vol met recepten die ik herkende. Mirza ghazemi, falafel, hummus - hij maakte het toegankelijk. En nog belangrijker: supermarkten begonnen het te verkopen. Ik kon los!