We hebben een winnaar

Na weken van audities is er eindelijk een winnaar voor het voorgerecht: foreltartaar. En geloof me: die keuze ging niet zonder slag of stoot.

Want weet je wat niemand je vertelt over een kerstmenu samenstellen. Dat afwijzen pijn doet. Die geroosterde druiven met burrata. Prachtig. Moeiteloos chic. Het soort gerecht waar je meteen ja tegen wil zeggen. Maar toch: afgewezen. Sorry lieverd, niet dit jaar.

En die salade van jonge spinazie met dadels en amandelen van Ottolenghi. Op papier perfect - in het echt ook, overigens. Maar toch ook net niet feestelijk genoeg. Te veel doordeweekse dinsdag, te weinig kerst. Ook afgewezen.

Het voelt een beetje als juryvoorzitter zijn bij een talentenshow. Iedereen doet z'n best. Maar er kan er maar één winnen.

Het serviesdrama

Oké, kleine bekentenis. Die foreltartaar zag er op ons bord iets minder smakelijk uit dan op de foto. De reden: ons servies is precies dezelfde kleur als de forel. Ton sur ton. Camouflage-cuisine, zeg maar. Notitie voor mezelf: donkere bordjes scoren. Leisteen misschien. Of die diepe petrolkleur die ik laatst ergens zag. Want dit kan echt niet.

Maar de jury was unaniem

Dennis gaf vijf sterren. En Philou gaf "een miljoen-miljard-duizend." Dat zijn veel sterren. Heel veel sterren.

En het allermooiste. Dit gerecht is totaal mijn straatje. Je weet wel, die straat waar ik woon. Met uitzicht op indruk maken zonder te zweten. Precies wat je wil met kerst.

Dus ja. De foreltartaar blijft. Maar wat doen we met de bordjes...

Het recept voor de foreltartaar vind je in Simpel (Ottolenghi) of via deze link. De spinaziesalade vind je in Jeruzalem (Ottolenghi) en die geroosterde druiven staat ook in Simpel.